Bzdura numer 1️⃣: "Model DISC szufladkuje ludzi". 🤦🏻♂️
Model DISC jest często błędnie interpretowany jako narzędzie, które zamyka ludzi w czterech odrębnych stylach (D – dominujący, I – inspirujący, S – stabilny, C – sumienny). W rzeczywistości to uproszczenie nie tylko wypacza sens modelu, ale też może być szkodliwe zarówno w biznesie, jak i w relacjach międzyludzkich. Może być ono spowodowane ignorancją, brakiem wiedzy czy błędnymi doświadczeniami z tym modelem.
✔️ Ludzie są dynamiczni i wielowymiarowi. 📚
Każda osoba jest złożonym systemem zachowań, emocji i preferencji, które zmieniają się w zależności od kontekstu, środowiska, motywatorów czy demotywatorów. Model DISC zakłada, że człowiek może wykazywać cechy różnych stylów w różnych sytuacjach. Na przykład, ktoś o stylu "C" w pracy (skupiony na szczegółach i analityczny) może być bardziej "I" w towarzystwie przyjaciół (ekspresyjny i otwarty). Sztywne etykietowanie ignoruje tę elastyczność i prowadzi do błędnych uproszczeń.
✔️ Każdy człowiek to unikalna kombinacja stylów DISC. 📚
Każdy człowiek jest mieszanką wszystkich czterech stylów DISC, choć w różnych proporcjach. Profesjonalne profile DISC przedstawiają wyniki w formie wykresów lub macierzy, które ukazują, jak poszczególne style wpływają na zachowanie danej osoby. Na przykład, osoba może mieć 40% cech "D", 30% "I", 20% "S" i 10% "C". Taka analiza jest znacznie bardziej precyzyjna i nie zamyka kogoś w tylko jednej kategorii, np. jako "tylko D".
⚠️ Jakie mogą być konsekwencje szufladkowania ludzi❓
👉🏻 Etykiety ograniczają potencjał:
Jeśli człowieka błędnie opiszemy jako "osobę S" (wspierającą, stałą), możemy błędnie założyć, że nie nadaje się do roli lidera. W rzeczywistości, osoby o przeważającym stylu "S" mogą być doskonałymi liderami. 📚
👉🏻 Stereotypy zabijają różnorodność:
Szufladkowanie prowadzi do myślenia stereotypowego, np. "osoby C są nudne" albo "osoby D są agresywne". Takie podejście nie tylko jest niesprawiedliwe, ale też ogranicza współpracę i kreatywność w zespołach. Nie ma osób o jednym stylu - jesteśmy mieszankami wszystkich stylów. 📚
👉🏻 Złe decyzje rekrutacyjne:
Używanie DISC jako jedynego kryterium doboru pracowników do ról zawodowych może prowadzić do pomijania wartościowych kandydatów, którzy nie mieszczą się w oczekiwanym "profilu". 📚
Bzdura numer 2️⃣: "DISC to narzędzie psychologiczne diagnozujące osobowość". 🤦🏻♂️
Niestety część osób błędnie postrzega model DISC jako narzędzie psychologiczne, które diagnozuje osobowość człowieka. Jest to jedna z najczęściej powtarzanych i jednocześnie najbardziej szkodliwych interpretacji tego modelu.
Dlaczego DISC nie jest narzędziem diagnozującym osobowość❓
✔️ W modelu DISC głównie skupiamy się na zachowaniach, a nie strukturze osobowości.
Model opisuje to, jak ludzie się zachowują w określonych sytuacjach – np. w pracy, w grupie, pod presją. Nie dotyczy to głębokich cech osobowości, takich jak te badane np. w modelu Big Five. 📚
✔️ W modelu DISC brak jest odniesień do mechanizmów psychologicznych.
DISC nie analizuje wewnętrznych mechanizmów psychologicznych, takich jak motywacje, konflikty wewnętrzne, czy procesy poznawcze. 📚
✔️ Elastyczność i kontekstowość stylów.
Style DISC są elastyczne i zmienne w zależności od sytuacji i środowiska. Na przykład, osoba może wykazywać zachowania typowe dla stylu "D" w pracy, ale dla stylu "S" w domu. Tym samym nie może być to model psychologiczny czy osobowościowy. 📚
✔️ Brak odpowiednich badań.
Brak jest odpowiednio jakościowych badań mogących kwalifikować ten model jako narzędzie psychologiczne. 📚
⚠️ Konsekwencje błędnego postrzegania DISC jako narzędzia diagnostycznego mogą być wręcz katastrofalne. Oto niektóre z nich.
👉🏻 Nadmierne uproszczenia.
Błędne założenie, że DISC opisuje osobowość, może prowadzić do szufladkowania ludzi w sztywne kategorie, co ogranicza zrozumienie ich pełnego potencjału. Ludzie są bardziej złożeni niż cztery podstawowe style zachowań i mają wiele "zmiennych".
👉🏻 Nieprawidłowe wykorzystanie DISC w decyzjach personalnych.
Pracodawcy, którzy traktują DISC jako narzędzie psychologiczne, mogą podejmować błędne decyzje, np. odrzucając kandydatów na podstawie ich stylu zachowań, zamiast oceniać ich kompetencje i zdolności.
👉🏻 Utrata wiarygodności modelu.
Przedstawianie DISC jako "testu psychologicznego" mocno obniża jego wartość i prowadzi do krytyki, szczególnie ze strony psychologów, którzy oczekują, że narzędzie to będzie spełniało rygorystyczne standardy naukowe, jak w przypadku klasycznych testów psychologicznych.
👉🏻 Problemy ze zrozumieniem modelu.
Osoby korzystające z niego jako z testu psychologicznego mogą nie rozumieć, jak poprawnie interpretować wyniki. Na przykład, mogą mylnie zakładać, że ich styl DISC jest ich trwałą cechą osobowości, co mocno ogranicza ich rozwój.
Bzdura numer 3️⃣: "DISC ocenia kompetencje i inteligencję". 🤦🏻♂️
Kolejną często powielaną bzdurą na temat modelu DISC jest to, że model ten ocenia inteligencję, kompetencje lub zdolności zawodowe danej osoby. Jest to całkowicie błędne podejście, które prowadzi do niewłaściwego wykorzystania DISC oraz do szkodliwych decyzji w zarządzaniu czy rekrutacji.
Model DISC:
👉🏻 Nie mierzy zdolności intelektualnych, takich jak IQ. 📚
👉🏻 Nie ocenia wiedzy. 📚
👉🏻 Nie ocenia doświadczenia. 📚
👉🏻 Nie ocenia poziomu jakichkolwiek kompetencji. 📚
👉🏻 Nie przewiduje sukcesu zawodowego. 📚
👉🏻 Nie mówi o zdolności do wykonywania konkretnej pracy. 📚
🔥 Jakie mogą być konsekwencje błędnego rozumienia powyższych zagadnień❓
⚠️ Błędne decyzje rekrutacyjne.
Używanie DISC do wyboru kandydatów tylko na podstawie stylów zachowań może prowadzić do pomijania osób z odpowiednimi kwalifikacjami.
⚠️ Sztywny podział ról w zespole.
Jeśli lider uzna, że tylko osoby o określonym stylu DISC mogą pełnić określone role, to ogranicza potencjał zespołu oraz prowokuje sytuacje konfliktowe.
⚠️ Długoterminowa demotywacja pracowników.
Jeśli DISC jest stosowany jako narzędzie do oceny kompetencji, pracownicy mogą czuć się niesprawiedliwie oceniani na podstawie swojego stylu zachowań, zamiast faktycznych osiągnięć i umiejętności.
✅ Model DISC nie jest i nie może być traktowany jako narzędzie do oceny kompetencji czy inteligencji. Jego wartość tkwi w zrozumieniu preferencji komunikacyjnych i stylów zachowań, które mogą pomóc w budowaniu lepszych relacji, zespołów i środowiska pracy. Wykorzystywanie DISC w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem prowadzi do błędów i niesprawiedliwych, krzywdzących ocen, dlatego kluczowe jest edukowanie użytkowników tego modelu i właściwe wdrażanie tego narzędzia w organizacjach, tylko przez certyfikowanych konsultantów modelu DISC. ⚙️
Bzdura numer 4️⃣: "Ludzie mają tylko jeden styl DISC". 🤦🏻♂️
Kolejną bzdurą związaną z modelem DISC jest przekonanie, że każda osoba ma tylko jeden styl zachowania, na przykład "jest tylko D" (Dominujący) albo "jest tylko S" (Stabilny). To nie tylko błędne, ale także sprzeczne z podstawowymi założeniami modelu DISC, który zakłada, że każdy człowiek jest unikalną mieszanką wszystkich czterech stylów: D (Dominujący), I (Inspirujący), S (Stabilny), C (Sumienny). Bzdura ta jest często powielana przez ludzi, którzy nie mają pojęcia o modelu. 📚
W rzeczywistości każdy człowiek przejawia cechy wszystkich czterech stylów w różnym stopniu, a ich proporcje zależą od sytuacji, kontekstu czy środowiska.
➡️ Dlaczego ludzie nie mają tylko jednego stylu DISC❓
👉🏻 Złożoność ludzkich zachowań.
Zachowanie człowieka może się zmieniać w zależności od sytuacji, w której się on znajduje. 📚
👉🏻 DISC opisuje proporcje stylów.
Każdy człowiek ma swój indywidualny profil DISC, który pokazuje udział poszczególnych stylów w jego zachowaniach. 📚
👉🏻 Kontekst wpływa na zachowanie.
Styl DISC jest kontekstowy i może się zmieniać w zależności od sytuacji, środowiska, presji czy motywatorów. 📚
👉🏻 Zachowania mogą być adaptowane.
Ludzie potrafią dostosowywać swoje zachowanie do wymagań sytuacji. 📚
➡️ Jak mogą powstawać tego typu bzdury o tym, że ludzie są jednostylowi❓
✅ Uproszczenie w szkoleniach.
Podczas szkoleń czy warsztatów DISC czasami nadmiernie upraszcza się interpretację wyników, koncentrując na przeważającym stylu. Chociaż styl ten często najlepiej opisuje osobę, nie oznacza to, że inne style są nieobecne.
👉🏻 Dlatego sprawdzaj, czy trener prowadzący warsztat lub szkolenie ma odpowiednią certyfikację z modelu DISC.
✅ Nieprofesjonalne narzędzia online.
Niektóre testy DISC ograniczają interpretację do jednego stylu, co wprowadza w błąd i nie pokazuje pełnego obrazu.
👉🏻 Dlatego korzystaj tylko ze sprawdzonych rozwiązań.
✅ Tendencja do szufladkowania.
Ludzie mają naturalną tendencję do etykietowania i upraszczania wszystkiego. Stwierdzenie "jestem D" lub "on jest C" wydaje się prostsze niż zrozumienie złożonego profilu zachowań.
👉🏻 Dlatego koniecznie omów swoje wynik kwestionariusza z certyfikowanym konsultantem modelu DISC.
➡️ Pamiętaj:
✅ Zamiast skupiać się tylko na przeważającym stylu, warto analizować cały profil DISC, który pokazuje proporcje wszystkich czterech stylów. To pozwala zrozumieć zarówno mocne strony, jak i obszary do rozwoju. Porozmawiaj o swoim profilu z certyfikowanym konsultantem modelu DISC.
✅ W interpretacji DISC kluczowe jest zrozumienie, że zachowanie osoby może się zmieniać w zależności od sytuacji.
✅ Ludzie powinni być edukowani, aby rozumieć, że każdy człowiek to mieszanka stylów i że zachowania można modyfikować i rozwijać.
Bzdura numer 5️⃣: „DISC można zastosować do każdej osoby i sytuacji”. 🤦🏻♂️
Wraz z rosnącą popularnością modelu DISC pojawiło się nie tylko wiele sukcesów jego zastosowania, lecz także liczne uproszczenia, które wypaczają jego sens i prowadzą do nieodpowiedzialnego wykorzystania. Jednym z najbardziej podstępnych mitów jest przekonanie, że model DISC można zastosować do każdego człowieka i w każdej sytuacji – bez względu na kontekst, rolę społeczną czy nawet stan psychiczny. W tej narracji DISC staje się uniwersalnym „kluczem” do ludzkich zachowań, podczas gdy w rzeczywistości – jak każde narzędzie – ma swoje granice, założenia i warunki skuteczności. Nadużywanie go może prowadzić do nieetycznych praktyk, błędnych diagnoz, a nawet szkód w relacjach zawodowych czy osobistych.
🧠 Czym naprawdę jest model DISC i do czego służy❓
DISC to model oparty na obserwacji zachowań i stylów komunikacyjnych w określonych warunkach – głównie w środowiskach zawodowych i społecznych, które nie są obciążone silnym stresem emocjonalnym czy zaburzeniami psychicznymi. Został stworzony, aby:
To narzędzie praktyczne, a nie psychologiczne w sensie klinicznym. Jego trafność i skuteczność ograniczają się do typowych warunków funkcjonowania ludzi w społeczeństwie.
⚠️ Dlaczego mit “DISC dla każdego i wszędzie” jest groźny❓
1. Brak uwzględnienia stanu psychicznego i emocjonalnego.
Model DISC nie uwzględnia zaburzeń psychicznych, traum ani skrajnych reakcji emocjonalnych. Próby interpretowania zachowań osób z depresją, zaburzeniami lękowymi, ADHD czy PTSD przez pryzmat DISC są nie tylko błędne, ale i nieetyczne. W takich przypadkach należy sięgnąć po narzędzia kliniczne – nadzorowane przez wykwalifikowanych psychologów.
2. Niewłaściwe zastosowanie w relacjach osobistych.
DISC może być pomocny w związkach i relacjach rodzinnych, ale jego zastosowanie musi być ostrożne i świadome. Przykład:
3. Niewłaściwe użycie w sytuacjach trudnych.
Przykłady nieodpowiedniego zastosowania:
4. Nadużywanie DISC w decyzjach o awansie, rekrutacji czy ocenie
Narzędzie DISC może wspierać procesy HR, ale jako element pomocniczy. Jeśli ktoś opiera decyzję o zatrudnieniu lub awansie wyłącznie na stylu DISC, ignorując kompetencje, doświadczenie i wartości kandydata, popełnia błąd selekcyjny i etyczny.
💡 Zasady odpowiedzialnego korzystania z DISC
🧩 DISC to potężne narzędzie, ale nie panaceum
Model DISC, odpowiednio wdrożony, może być niezwykle skutecznym narzędziem w pracy z zespołami, liderami i jednostkami, zwiększając ich samoświadomość i ułatwiając współpracę. Jednak traktowanie go jako rozwiązania „dla każdego i na wszystko” prowadzi do błędnych wniosków, nadużyć i szkód.
➡️ Gdzie można, a gdzie nie powinno się stosować modelu DISC❓
Model DISC to skuteczne narzędzie do analizy stylów zachowań i preferencji komunikacyjnych w środowiskach zawodowych i edukacyjnych. Aby zapewnić jego właściwe i etyczne wykorzystanie, poniżej przedstawiamy zestawienie sytuacji, w których stosowanie DISC jest zalecane oraz przypadków, w których powinno się go unikać.
✅ GDZIE STOSOWAĆ MODEL DISC❓
✔️ Rozwój osobisty i zawodowy:
✔️ Zespoły i organizacje:
✔️ Rekrutacja i onboarding (wspomagająco):
✔️ Coaching i mentoring:
✔️ Edukacja i szkolenia:
❌ GDZIE NIE STOSOWAĆ MODELU DISC❓
✔️ Psychologia kliniczna i terapia:
✔️ Kryzysy życiowe i sytuacje graniczne:
✔️ Podejmowanie decyzji personalnych w oparciu wyłącznie o DISC:
✔️ Użycie jako testu inteligencji lub kompetencji:
⚠️ Pamiętaj ⚠️
📌 Powielanie bzdur na temat modelu DISC jest niestety powszechne. Wiele osób błędnie postrzega ten model, nie zna jego założeń i idei, a co więcej, wcale nie rozumie samego modelu. Często działają oni (może nieświadomie) w myśl zasady: "nie znam się, ale się wypowiem".
⭐️ Jak zatem poprawnie korzystać z modelu DISC❓
✳️ Model DISC nie jest narzędziem klinicznym ani testem diagnozującym osobowość. Traktowanie DISC jako narzędzia klinicznego nie tylko wypacza jego sens, ale także obniża skuteczność jego zastosowania oraz jest nieetyczne. 🛠️